Genen bepalen of je ochtend- of avondmens bent

Nachtmensen zijn creatiever dan ochtendmensen. Terwijl ochtendmensen minder snel last zullen hebben van klachten als snurken en slaapapneu. Of je een ochtend- of avondmens bent, is genetisch bepaald.

Voor twee verschillende studies, gepubliceerd in het tijdschrift Personality and Individual Differences, werden 20 jaar lang de slaapgewoonten van voornamelijk studenten geanalyseerd.

Of je een ochtend- of avondmens bent, wordt bepaald door de biologische klok, vertelt dr. Tim Quinnell, van het slaaplaboratorium van Papworth Hospital in Cambridge. Deze wordt op zijn beurt weer beïnvloed door de genen. Grotendeels door het gen dat bekend staat als Period-3. Wetenschappers van de University of Surrey ontdekten twee versies van dit gen, een lange versie en een korte versie. Degenen met de lange versie zijn ochtendmensen en de mensen met de korte versie zijn nachtbrakers.

Gedacht wordt dat het gen van invloed is op hoe snel iemand moe is. Ochtendmensen zijn sneller moe en zijn daardoor geneigd eerder naar bed te gaan. Veel mensen blijken een combinatie van beiden versies te zijn. Je hebt namelijk twee versies van het gen, een van elke ouder. Als je twee lange of korte versies hebt, word je een 'extreem' ochtend- of avondmens.

De studies tonen aan dat ochtendmensen vaker een succesvolle carrière hebben, maar dat nachtmensen creatiever zijn. Verder bleek dat ochtendmensen minder flexibel en welvarend zijn dan nachtmensen. Nachtmensen kampten eerder met overgewicht, snurkten vaker en hadden ook vaker last van slaapapneu.

Slaapritme

Overigens wijzigen slaappatronen naarmate de leeftijd vordert. Zo zijn kinderen vooral ochtendtypes en pubers avondtypes en hoe ouder volwassenen worden, hoe meer ze weer terugvallen naar een ochtendritme.

Dit artikel is tot stand gekomen i.s.m. GezondheidsNet. Opwww.gezondheidsnet.nl vindt u meer informatie over dit onderwerp.




Bron

Griep gebruikt 'alarmklok' om niet ontdekt te worden

Het griepvirus gebruikt een 'klok' om ervoor te zorgen dat het niet wordt ontdekt door het menselijk imuunsysteem.

Het griepvirus dringt cellen binnen, vermenigvuldigt zich en springt over naar andere cellen voordat het imuunsysteem in de gaten heeft dat het er is. Onderzoekers verbonden aan het Mount Sinai-ziekenhuis in New York ontdekten dat het virus een soort biologische klok gebruikt om te weten wanneer het moet overspringen zonder ontdekt te worden, meldt New Scientist.

In een van de genen van het virus is een eiwit aanwezig dat er voor zorgt dat het virus 'weet' wanneer het tijd is. Het maakt meestal maar een soort eiwit aan, maar af en toe een zogenaamd NEP-eiwit, dat het signaal is om over te springen op een andere cel. De onderzoekers slaagden erin de aanmaak van het NEP-eiwit te versnellen of te vertragen, en zo de alarmklok van het virus te reguleren.

Vervolgens werd gekeken hoe het virus zich zou gedragen op longcellen in het laboratorium. Werd het NEP-eiwit te langzaam aangemaakt, dan kon het imuunsysteem het virus op tijd onschadelijk maken. Werd het sneller aangemaakt, dan was het virus het imuunsysteem te snel af. 'Het griepvirus heeft ongeveer acht uur de tijd om zich effectief te verspreiden, voordat het imuunsysteem wordt gealarmeerd', zegt Benjamin tenOever, een van de onderzoekers.