Astronomen ontdekken bewoonbare planeet 'vlak bij' aarde

Australische astronomen hebben een bewoonbare planeet ontdekt die - relatief gezien - vlak bij de aarde ligt. Het mysterieuze hemellichaam ligt amper veertien lichtjaren (zo'n 126 biljoen kilometer) van ons vandaan en is de dichtstbijzijnde bewoonbare planeet die ooit is gevonden buiten ons zonnestelsel.

De planeet, die de naam Wolf 1061 c heeft gekregen, bevindt zich in het zogenoemde Goudlokjegebied. ,,Daar kan water in vloeibare vorm - en waarschijnlijk zelfs leven - bestaan'', zegt hoofdonderzoeker Duncan Wright van de University of New South Wales volgens ABC.

Aan de bijzondere waarneming ging tien jaar aan observaties vooraf met een telescoop vanuit Chili. Wolf 1061 c ligt samen met twee andere planeetjes vlakbij een ster. Op de ene planeet is het te heet om te kunnen overleven en op de andere te koud. Maar de omstandigeheden op c, de middelste, zijn precies goed. Dat betekent overigens niet dat de planeet op de aarde lijkt; hij is alleen al qua massa bijvoorbeeld ruim vier keer groter.

Wind
Onhandig is wel dat de getijden op de planeet 'vastzitten'; steeds dezelfde kant van de planeet is gericht naar de bijbehorende ster, waardoor het op één kant altijd warm en op de andere continu koud is. Maar dankzij harde winden op de planeet verplaatst de hitte van de warme zijde ook een beetje naar de frisse kant.

De wetenschappers blijven de komende jaren verder onderzoek doen naar de planeet.




Bron : video

'Homo naledi-grot herbergt tweede archeologische schat'

Geheimzinnige vondst wordt momenteel onderzocht

Een reconstructie van het hoofd van de Homo naledi, die 1 tot 2 miljoen jaar geleden op deze aardbol heeft rondgelopen. © National Geographic.


Onderzoekers die onlangs een verre neef van de huidige mens, de Homo naledi, ontdekten in een Zuid-Afrikaans grottenstelsel, hebben nog een andere belangrijke archeologische ontdekking gedaan. Dat meldt een van de betrokken wetenschappers aan het AD. ,,Maar we kunnen er nog niks over zeggen", vertelt de Nederlandse geoloog Paul Dirks.

Eén van de 'ondergrondse astronauten' klom speciaal naar een ander deel van de grotten om de ontdekking te halen. Hoewel er volgens de wetenschappers meer in de pijplijn zit, houden ze de kaken stijf op elkaar. ,,De vondst wordt nu onderzocht. Dat gaat zeker nog een jaar of anderhalf jaar duren", vertelt Dirks, die als enige Nederlander aan het immense archeologieproject meewerkt.

Naast de geheimzinnige ontdekking en het verre lid van de familie mens haalden de onderzoekers 1550 oerbotten uit de vrijwel onbereikbare ondergrondse grot nabij Johannesburg. ,,In de grot waren verschillende kamers vol met botten van de vroegere mens, maar ook van veel dieren. Zo zijn er resten van een sabeltandtijger aangetroffen", weet de geoloog en decaan wetenschap, technologie en bouwkunde aan de James Cook Universiteit in Australië.

Volgens Dirks is het 'goed mogelijk' dat er nog oudere botten zijn aangetroffen in de grotkamers, die zich herbergen achter een spleet van slechts 18 centimeter. ,,Dat zou prachtig zijn, maar dat weten we niet. De onderzoekers hebben nog niet alle botten opgegraven, geïdentificeerd en gedateerd. Dat is ontzettend veel werk en gaat nog jaren duren."

Deathtrap
De wetenschappers tasten nog in het duister over de reden van de enorme berg botten in de ondoordringbare grot. ,,Er werd gesproken over een afscheidsrituelen van overledenen in de grot, maar daar hebben we geen bewijs van", legt Dirks uit. ,,Ook zijn er geen bijtsporen van roofdieren en is de ingang altijd zo klein geweest."

Het is tevens altijd pikdonker geweest in de grot. ,,We denken aan eendeathtrap. De vroegere mensen kunnen er ingekropen zijn toen ze werden opgejaagd door roofdieren of andere vijanden en konden er volgens niet meer uit klimmen. Of ze werden er bewust neergelegd. Het is voor ons net zo'n groot raadsel als voor een ander."

In de modder
De onderzoekers zochten bij de vondst van onze nieuwe voorouder voor het eerst op een andere manier naar resten. ,,Eerder werden er fossielen in gesteente gevonden, maar nu is er voor het eerst in de modder gezocht", verklaart Dirks. ,,Daar werd eerder ook niet gezocht."

Reden voor de wetenschappers om vier speleonauten opdracht te geven om op meer plekken in Zuid-Afrika te gaan zoeken. ,,Nu al hebben ze op andere plekken twee of drie botten gevonden."

Dirks denkt niet dat het hierbij blijft: ,,Ongetwijfeld zal er meer worden gevonden. Er ligt nog zoveel, het raakt nooit echt uitverteerd. Zelfs over honderd jaar zullen we nog resten vinden."

© AD.


Bron

Archeologen ontdekken bijzondere schat in Ethiopië

In Ethiopië zijn bijzondere archeologische vondsten gedaan. © Evert J.Bruinekool .


Britse archeologen hebben een spectaculaire vondst gedaan in het noorden van Ethiopië: juwelen uit het Romeinse rijk. De schat is meer dan tweeduizend jaar oud, volgens The Guardian.

Louise Schofield, voormalig curator van het British Museum, coördineerde de opgravingen in Ethiopië. In Aksum, het voormalige middelpunt van het gelijknamige koninkrijk, werden elf graven ontdekt met bijzondere objecten, waaronder een ring en kettingen, uit de eerste en tweede eeuw. De vondst bewijst, volgens Schofield, dat de Romeinen eerder met Afrika handel dreven dan voorheen was verondersteld.

Geliefd
,,Ik stond perplex toen ik de juwelen zag,'' aldus Schofield. ,,Het stond vast dat we hier iets zouden vinden, maar dit had ik niet verwacht.'' Ze was met name onder de indruk van een graf met een vrouw die ze 'schone slaapster' noemde. De wijze waarop het lichaam en de voorwerpen in het graf lagen, bewees dat dit een geliefd persoon moet zijn geweest. Ze lag op haar zij en en keek naar de spiegel in haar hand. Ook droeg het stoffelijk overschot een bronzen ring. Om haar nek hing een ketting met talloze kraaltjes. Het moet een rijke dame zijn geweest, vermoedt Schofield.namaals

Daarnaast zijn twee perfect bewaard gebleven drinkbekers gevonden. Net als een kruik die nader onderzocht wordt. De archeologe hoopt dat hiermee duidelijkheid komt over de voormalige inhoud. ,,Vermoedelijk zat hier voedsel in, bestemd voor het leven in het hiernamaals.''


De archeologen ontdekten nog een ander vrouwelijk skelet met een ketting van glazen kraaltjes. Alle opgravingen worden tentoongesteld in een nieuw, door Duitsland gefinancierd museum. Waarschijnlijk worden enkele stukken nog uitgeleend aan het British Museum.

Het stond vast dat we hier iets zouden vinden, maar dit had ik niet verwacht.

Louise Schofield

Bron

Herders ontdekken mysterieus meer in woestijn Tunesië

Het zou tot 18 meter diep zijn en een oppervlakte hebben van één hectare. Plaatselijke geologen veronderstellen dat een kleine aardbeving of seismologische activiteit voor een breuk in het gesteente gezorgd heeft, waardoor het grondwater naar de oppervlakte kwam.

Mogelijke gevaren
Autoriteiten en experts waarschuwden intussen voor de mogelijke gevaren van de idyllische plek. Door de aanwezigheid van fosfaat, dat radioactief afval kan achterlaten, is er een reële kans dat het water kankerverwekkend is. Daarnaast zou het water, dat intussen donkergroen gekleurd is, vol zitten met algen en dus niet vernieuwd worden. 'Het gaat om stilstaand water, dat bevorderlijk is voor ziekten.'

Tien dagen geleden waarschuwde Hatef Ouigi, van de dienst openbare veiligheid in Gafsa, dat het water gevaarlijk is en niet geschikt om in te zwemmen. Dit als voorzorgsmaatregel, terwijl wetenschappers stalen van het water onderzoeken. 'Afhankelijk van de resultaten, zullen we actie ondernemen', aldus Ouigi.

Aangezien er intussen geen verder informatie volgde en het niet officieel verboden is om in het meer te zwemmen, doen velen dit toch.

Bron zie video
Lees ook: 'Mysterieus meer blijkt radioactief'

'Binnen 20 jaar ontdekken we buitenaards leven'

© thinkstock.


Aliens bestaan zo goed als zeker. Dat is althans wat twee gerenommeerde onderzoekers gisteren zeiden tegenover het Amerikaanse Congres toen ze pleitten voor verdere subsidies voor het onderzoek naar buitenaards leven.

Volgens ABC News vertelde Dan Werthimer, directeur van het SETI onderzoekscentrum aan de Universiteit van Californië in Berkeley dat de mogelijkheid voor buitenaards microbieel leven 'zo goed als 100 procent' is.

'In de afgelopen 50 jaar, heeft het bewijs zich langzaam opgestapeld dat de componenten en voorwaarden waarvan we geloven dat ze noodzakelijk zijn voor buitenaards leven veelvuldig voorkomen in ons sterrenstelsel', aldus Werthimer in zijn geschreven getuigenis. Hij voegde eraan toe dat 'de mogelijkheid dat zich ergens leven heeft ontwikkeld, en misschien ook intelligent leven, aannemelijk is en dit om verder wetenschappelijk onderzoek vraagt.'

Financiering
Werthimers collega Seth Shostak, een astronoom aan het SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence), gelooft dat de kans op het vinden van buitenaards leven groot is. 'Als we buitenaards leven vinden zal dat in de komende twintig jaar gebeuren, mits er genoeg financiele steun komt', aldus Shostak.

Shostak: 'Uit recente analyses van de data verzameld door ruimtetelescoop Kepler blijkt dat zoveel als 1 op 5 sterren een bewoonbare planeet ter omvang van de aarde in een baan rond de ster heeft. Zelfs als dit een kleine overschatting zou zijn, dan nog zou dit suggereren dat de Melkweg 10 tot 80 miljard neven van de aarde herbergt.'

Er zijn meer dan genoeg mogelijkheden voor buitenaards (intelligent) leven, besluiten de onderzoekers. 'Het zou bizar zijn, als we alleen in het heelal zijn', aldus Werthimer.




Bron

Nederlanders ontdekken slimme truc piramidebouwers

© afp.


Wetenschappers van de Universiteit van Amsterdam (UvA) hebben ontdekt dat de oude Egyptenaren een slimme truc gebruikten om de zware blokken steen die zij gebruikten voor de bouw van piramides op de juiste plekken in de woestijn te krijgen. Volgens de natuurkundigen sleepten de piramidebouwers de zware stenen vele jaren voor Christus over nat zand.

De uitkomst van het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Physical Review Letters. Op de website van de UvA is een artikel geplaatst.

De Egyptenaren sleepten voor de bouw van hun piramides zware blokken steen en grote standbeelden door de woestijn. Deze zware zaken werden op sleeën geplaatst, die werklui vervolgens over het zand trokken.

Nat zand
Amsterdamse natuurkundigen hebben nu ontdekt dat de piramidebouwers het zand voor de slee waarschijnlijk nat maakten. Uit experimenten blijkt dat de benodigde trekkracht met de helft vermindert als de 'juiste zandvochtigheid' wordt gevonden. Hierdoor wisten de Egyptenaren ook het vereiste aantal arbeiders te halveren.

Uit experimenten blijkt dat 'de vereiste trekkracht evenredig afneemt met de stevigheid van het zand'. Vergelijk het met wandelen op het strand, over het steviger stuk strand vlakbij de waterlijn.

Wandtekening
De aanname dat de oude Egyptenaren waarschijnlijk op de hoogte waren van deze handige truc wordt ook gebaseerd op een wandtekening in de tombe van Djehoetihotep. Daarop is een te zien die op de voorkant van een transportslee staat. De persoon giet water vlak voor de neus van de slee terwijl deze over het woestijnzand wordt getrokken.




Bron

Nieuwe dinosaurussoort in China ontdekt: de Yongjinglong datangi

Impressie van een Alamosaurus, ook behorend tot de Titanosauria. © Wikipedia.

Paleontologen maakten aan de hand van de fossielen deze tekening van de Yongjinglong datangi.© University of Pennsylvania.

Een onderzoeksteam, geleid door paleontologen van de Universiteit van Pennsylvania, heeft in het noordwesten van China een nieuwe dinosaurussoort ontdekt. De nieuwe dino heeft de naam Yongjinglong datangi gekregen.

De nieuwe dinosoort is een plantetende Sauropoda. Deze leefde in het Krijt (het geologische tijdperk dat van ongeveer 145 tot 66 miljoen jaar geleden duurde). De Sauropoda behoort weer tot de Titanosauria: een groep waarin we de grootste levende organismen die ooit op aarde rondliepen, aantreffen.

De paleontologen concludeerden, aan de hand van fossielen die al in 2008 ontdekt waren, dat de nieuwe dino niet de grootste in de groep Titanosauria was. Geschat wordt dat de Yongjinglong ongeveer 15 tot 20 meter hoog was. Maar de fossielen behoorden waarschijnlijk tot een jong exemplaar, een volwassen Yongjinglong zou dus nog een stuk groter kunnen zijn.

Schouderblad van twee meter
De anatomische kenmerken van de botten kwamen grotendeels overeen met die van een andere Titanosaur die al in 1929 in China werd ontdekt, de Euhelopus zdanskyi. 'Het schouderblad was erg lang, bijna twee meter. Beide zijden lopen bijna paralel, in tegenstelling tot veel andere Titanosauria, waarbij de schouderbladen meer naar buiten buigen', vertelt paleontoloog Liguo Li.

Voorheen werden voornamelijk in de Verenigde Staten veel nieuwe dinosoorten ontdekt, maar sinds 2007 gebeurt dat steeds vaker in China. De fossielen van het laatste exemplaar werd in de provincie Gansu gevonden. Eerder werden daar ook de Huanghetitan liujiaxiaensis en Daxiatitan binglingi ontdekt. 'Gansu is nu een zeer belangrijk gebied in China. Deze dinosaurus is nog een van de schatten van Gansu', zegt onderzoeker Peter Dodson in een persbericht.

De studie van de paleontologen is gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift PloS One.








Bron

Studievriendinnen ontdekken bij toeval dat ze zusjes zijn

Beiden verwekt door dezelfde Colombiaanse spermadonor

De dolgelukkige Emily Nappi en Mikayla Stern-Ellis © Facebook.

Allebei een Colombiaanse vader en beiden verwekt via een spermadonor. Dat vonden twee Amerikaanse studentes die elkaar ontmoetten op een universiteit in New Orleans wel heel toevallig. Wat bleek? Ze zijn (half)zusjes!

'We lijken eigenlijk best wel op elkaar en hebben veel dingen gemeen' constateerden Emily Nappi en Mikayla Stern-Ellis toen ze elkaar in de herfst ontmoetten nadat ze hun studie waren begonnen aan de Tulane universiteit.

De studentes kwamen met elkaar in contact via Facebook, waar ze net als alle andere eerstejaars een kamergenoot zochten. Hoewel Emily al een geschikte 'roomie' had gevonden, hield ze contact met Mikayla.

De twee raakten bevriend en vertrouwden elkaar na verloop van tijd toe dat ze waren verwekt door een anonieme spermadonor.

Toeval, meenden de studentes. Dat de donor in beide gevallen uit Colombia kwam, vonden ze nog frappanter. 'Misschien zijn we wel halfzusjes. De kans daarop is 25 procent,' grapten de twee tegen studiegenoten.