© ap.Sinds de auto van James Robertson uit Detroit het tien jaar geleden begaf, wandelt hij vijf dagen per week 33 kilometer naar de fabriek en terug. Weer of geen weer, de Amerikaan mist geen enkele werkdag. Het doorzettingsvermogen van de man heeft nobele onbekenden ertoe aangezet om hem te verrassen met een groot cadeau.
In de stad van de auto-industrie gaat Robertson door het leven zonder auto. Zijn Honda Accord gaf tien jaar geleden de geest en op het openbaar vervoer kan de man ook al niet rekenen. De verschillende diensten sluiten niet goed op elkaar aan en dus lukt het hem niet om het hele traject naar de fabriek in Rochester Hills (Michigan) af te leggen voor zijn shift die om 14 uur begint en duurt tot 22 uur.
Daarnaast is zijn uurloon van omgerekend zo'n 9,30 euro zodanig dat hij zich geen nieuwe wagen kan veroorloven, laat staan een verzekering kan afsluiten of de brandstof kan betalen.
Arbeidsethos
Dus elke werkdag gaat Robertson een stukje met de bus en loopt hij de rest. ,,Op vrijdag ben ik bekaf en in het weekend slaap ik erg veel", bekent Robertson volgens verschillende Amerikaanse media. ,,Maar ik kan me onmogelijk inbeelden dat ik niet zou werken."
Het arbeidsethos van James is ontroerend en zelfs uitgegroeid tot een voorbeeld. ,,Als deze man hier kan komen, terwijl hij kilometers af moet leggen in de sneeuw en regen, dan kan iedereen hier zijn", stelt fabrieksmanager Todd Wilson. "Ik heb mensen in Pontiac wonen, tien minuten verderop, en die beweren soms dat ze er niet kunnen zijn. Onzin!"
Aangedaan door het verhaal van Robertson besloot de 19-jarige student Evan Leedy actie te ondernemen. Hij startte een inzamelingsactie die in geen tijd een recordbedrag opleverde. Aanvankelijk was het de bedoeling van de student om een voldoende hoog bedrag in te zamelen om James een auto inclusief verzekering te schenken. ,,Elke cent zal James op een bepaalde manier gaan helpen", zegt Leedy.
Maar de donaties bleven binnenstromen en na duizenden giften staat de teller momenteel op meer dan 180.000 euro.
Ford
Gisteren ontmoetten Robertson en de jonge Leedy elkaar. De student wilde de fabrieksarbeider alle hartverwarmende berichten laten zien die de donateurs hem met hun geld toestuurden.
Robertson was emotioneel en erg gevleid. ,,Ik zal altijd bij je in het schuld staan. Ik zal dit nooit vergeten. De man kan een auto gaan kopen. ,,Ik hou van Fords."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten