woensdag 30 november 2011

Gedachten lezen, een nieuwe 'babypower'


Baby's komen niet met een handleiding, dat is een feit. Je moeder, zussen, beste vriendinnen of collega's kunnen je nog zo overladen met tips en weetjes, je zal nooit alles begrijpen wat deze kleine wezentjes meemaken, doen of denken. Geen nood, want daar is de wetenschap, die steeds vaker op de proppen komt met verrassende inzichten over baby's.
De voorbije 10 à 15 jaar hebben onderzoekers zich meer en meer toegespitst op het grondig bestuderen van baby's met als doel hun ontwikkeling steeds beter te begrijpen en ouders te helpen in het maken van goede keuzes.

Ontwikkeling
Betsy Brown Braun, specialiste op het gebied van ontwikkeling en gedrag van kinderen ziet het zo: "Kinderen opvoeden verloopt niet zoals het installeren van een nieuwe oven, je kan niet simpelweg op een knopje duwen. Wanneer onderzoekers graven in de achterliggende processen binnen de ontwikkeling van baby's, kunnen ze steeds meer advies en kennis meegeven aan ouders om bijvoorbeeld vroege leerprocessen te stimuleren".

De resultaten van heel wat van deze recente onderzoeken zijn dan ook best fascinerend te noemen. Wist je bijvoorbeeld dat een baby al na 6 weken de stem van de vader perfect kan identificeren? Inzicht verkrijgen in wat allemaal gebeurt in die kleine hoofdjes is uiteraard ook deel van de grotere zoektocht naar wat mensen eigenlijk tot mensen maakt. Eens kijken welke babyweetjes nog recent boven water zijn gekomen.

*Gedachten lezen*
Ze zijn uiteraard niet paranormaal, maar recent onderzoek aan de universiteit van Missouri toont aan dat baby's, vanaf ongeveer 10 maanden oud, denkprocessen van anderen aandachtig volgen. Zo zouden baby's, net als volwassenen, verrassende elementen herkennen en er ook langer naar kijken.

In de studie wordt dit 'violation of expectation' genoemd. Wanneer baby's verbaasd zijn door iets of iemand of wanneer ze iets onverwacht opmerken in het gedrag van anderen, zullen ze veel langer staren en de verandering opmerken.

*Echte delers*
Vanaf ongeveer 15 maanden kunnen baby's eerlijkheid of rechtvaardigheid aanvoelen. Hoe vaak ze misschien ook het signaal geven dat wat van hen is ook echt echt echt van hen is, ze blijken toch goed te zijn in het delen met anderen. Vooral baby's die onrechtvaardigheid goed opmerken, zouden sneller hun speelgoed delen met anderen.








In het onderzoek aan de universiteit van Washington kregen 47 baby's beelden te zien van iemand die melk en koekjes verdeelt onder 2 mensen. Wanneer 1 van beide meer kreeg dan de andere, steeg de aandacht van de baby's. De ongelijkheid deed dus inbreuk op hun verwachtingspatroon dat alles eerlijk zou worden verdeeld.

*Kleine racistjes*
Ouders streven er naar hun kinderen goede gedachten mee te geven opdat ze anderen niet zouden veroordelen omwille van hun uiterlijk of mensen slechter zouden behandelen omdat ze anders zijn. Uit een Britse studie blijkt dat we daar niet vroeg genoeg mee kunnen beginnen want dat baby's vanaf 3 maanden al een voorkeur beginnen te geven aan de gezichten van mensen van hun eigen ras.

Uit hetzelfde onderzoek blijkt echter ook dat baby's die regelmatig in contact komen met mensen van verschillende rassen, veel minder snel zullen neigen naar het creëren van vooroordelen.

*liplezen*
Dokter Janet Werker van de universiteit van Brits Columbia bestudeert hoe baby's taal waarnemen. Zo kwam ze te weten dat wanneer een vrouw tijdens haar zwangerschap consequent 2 talen spreekt, haar kindje het verschil tussen beide kan herkennen.

Ze hoeft het daarom zelfs niet luidop te zeggen, want baby's zouden vanaf 4 tot 6 maanden puur visueel al een onderscheid kunnen maken tussen twee talen, puur door het kijken naar lipbewegingen.

*Goed en kwaad*
Onderzoekers aan de universiteit van Yale hebben het gevoel voor moraliteit onderzocht bij baby's van ongeveer 6 maanden oud. Ze keken naar een poppenkasttoneeltje waarbij een personage steeds probeerde over een berg te klimmen. De ene keer werd hij geholpen door een tweede pop, de andere keer sleurde een derde pop hem altijd opnieuw naar beneden.

De scènes werden een aantal keer herhaald en na afloop kregen de baby's de 2 poppen voorgeschoteld. Hieruit bleek dat de overgrote meerderheid van de kleintjes een heldere voorkeur had voor de goede pop die hulpvaardig was.

*Schattigheid*
Hoe schattig je kleintje ook mag zijn, dit element biedt geen garantie voor zijn/haar latere looks. Een recent Amerikaans onderzoek heeft de wijdverspreide gedachte van de kaart geveegd dat aantrekkelijke volwassenen automatisch ook schattige baby's waren en dat omgekeerd een schattige of 'mooie' baby gegarandeerd zal opgroeien tot een 'hartenbreker'.

253 studenten kregen een reeks foto's van jongvolwassenen en werden gevraagd deze te rangschikken, beginnend met de meest aantrekkelijke. Vervolgens kregen ze van elk van hen ook een babyfoto, zonder uiteraard te weten wie wie is, die ze eveneens moesten rangschikken van schattig naar minder mooi. Uit de studie bleek dat geen enkele relatie te bespeuren valt tussen de schattigheid van een baby en de latere aantrekkelijkheid. (lf)



Bron:





Geen opmerkingen:

Een reactie posten