Er bestaat mogelijk een adequate wetenschappelijke uitleg voor bijna-doodervaringen, waarbij mensen zeggen dat ze bijvoorbeeld een lange tunnel met fel wit licht hebben gezien. Amerikaanse onderzoekers vermoeden dat zo'n ervaring het gevolg is van een verhoogde hersenactiviteit in de eerste ogenblikken na een hartstilstand.
'Veel mensen geloven dat ze de hemel zagen tijdens zo'n bijna-doodervaring, omdat de wetenschap hen geen overtuigend alternatief bood', aldus Jimo Borjigin, werkzaam aan de universiteit van Michigan en hoofdauteur van het maandag gepubliceerde onderzoek.
Ratten
'We zijn vertrokken vanuit het idee dat azo'n ervaring, als die het gevolg is van een hersenactiviteit, moest kunnen worden aangetoond bij mensen en dieren, zelfs nadat de doorstroming van het bloed in de hersenen gestopt was', legt Borjigin uit.
Samen met haar team registreerde ze de elektrische activiteiten van de hersenen (via een elektro-encefalogram, oftewel EEG) van negen verdoofde ratten, waarbij een hartstilstand werd opgewekt. Bij elke rat werd binnen de 30 seconden een verhoogde hersenactiviteit vastgesteld. Eenzelfde fenomeen doet zich overigens voor bij ratten die stikken.
Wakkere toestand
'We waren verrast door de hoge activiteit van de hersenen', zegt medeauteur George Mashour. De activiteit lag soms zelfs hoger dan tijdens een normale, wakkere toestand. 'Het lijkt erop dat het brein in staat is tot een goed georganiseerde elektrische activiteit in de eerste fases van de klinische dood', aldus de onderzoekers.
Bron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten