Hans van Kesteren meet de bovist bij volkstuinvereniging Ridderspoor. © Martin Sharrott.Gesneden in plakken zo dik als een schnitzel, door losgeklopt ei halen en ruim bedekken met paneermeel. Met de reuzenbovist kun je een gezin voeden, zeldzaam zijn ze niet echt, maar bijzonder om te zien, dat zijn ze wel.
Het is herfst en dus schieten de paddenstoelen weer uit de grond. Maar de bovist houdt zich niet aan die regel: de zwam is al vanaf de zomer te zien. Bij volkstuinvereniging Ridderspoor staat er een. 'Hij is zo groot als een groot hoofd,' weet Hans van Kesteren. 'Dit is uitzonderlijk,' zegt hij.
En ook al komt de reuzenbovist veelvuldig voor; het blijft toch bijzonder om er een van deze grootte te zien. 'Er groeiden altijd al bovisten op die plek, maar zó groot heb ik ze nog nooit gezien,' zegt Van Kesteren. De bovist, een stuifzwam, waar sporen uitkomen als je erin knijpt, houdt van weilanden en tuinen.
Superpaddenstoel
De superpaddenstoel was twee brugklassers van het Wellantcollege ook al opgevallen. Op weg naar en van school stapten ze af en fotografeerden ze de reuzenbovist vanuit alle posities 'Ik heb nog even met die knullen staan praten en gezegd dat ze de bovist wel moeten laten staan,' vertelt Van Kesteren. 'Maar zij vonden het ook bijzonder en waren ervan onder de indruk.'
Eetbaar is de reuzenbovist dus zekere, al zijn er wel enige spelregels: als het 'vlees' nog wit is, kan de paddenstoel gegeten worden. Na verloop van tijd wordt het vlees gelig. Ook kunnen bovisten zware metalen opslaan en is het dus niet verstandig deze te eten als ze dicht langs drukke wegen groeien. Kruiden doen wonderen voor de smaak.
Niet dat Van Kesteren van plan is deze reuzenbovist te eten: 'Ik laat hem lekker groeien.'
Bron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten