© instagram.
Bronte Doyne werd amper 19. Zestien maanden lang probeerde ze haar artsen te laten luisteren naar haar eigen online ontdekkingen over haar medische toestand. Tevergeefs. Ze stierf op 23 maart 2013, tien dagen nadat ze eindelijk in het hospitaal was opgenomen. Het ziekenhuis heeft zich nu moeten verontschuldigen na een klacht van de familie, meldt Nottingham Post.
De dokters moesten niets weten van de eigen bevindingen van Bronte Doyne over haar zware maagpijnen. ,,Hou op met je symptomen te googlen,'' kreeg de Britse uit West Bridgford in Nottingham te horen.
Zo zagen de artsen veel te laat dat een zeldzame leverkanker, die ze in het verleden al eens had verslagen, was teruggekeerd. Op 19-jarige leeftijd overleed Bronte.
Internet omarmen
Toen ze zieker en zieker werd, stuurde Bronte haar twijfels over de medische begeleiding de wereld in met sms'jes, tweets en in haar persoonlijk dagboek.
Nottingham University Hospitals heeft nu toegegeven "niet voldoende te hebben geluisterd" naar de patiënte. Het personeel moet voortaan voor "het internettijdperk" omarmen. Brontes moeder, Lorraine (50), noemt het in de Nottingham Post een ,,jammerlijk gebrek aan zorg en medeleven".
Toen ze zieker en zieker werd, stuurde Bronte haar twijfels over de medische begeleiding de wereld in met sms'jes, tweets en in haar persoonlijk dagboek.
Nottingham University Hospitals heeft nu toegegeven "niet voldoende te hebben geluisterd" naar de patiënte. Het personeel moet voortaan voor "het internettijdperk" omarmen. Brontes moeder, Lorraine (50), noemt het in de Nottingham Post een ,,jammerlijk gebrek aan zorg en medeleven".
Geen paniek
Bronte vermoedde zelf dat de kanker was teruggekomen, en dat bleek ook zo te zijn. Volgens de dokters moest ze zich echter geen zorgen maken na haar eerdere leveroperatie in december 2011. Ze zou het overleven en de artsen zouden haar de komende twintig jaar volgen, kreeg haar moeder te horen.
De frustratie van de doodzieke Bronte is te lezen in haar dagboek. Ze had het gevoel dat alleen haar familie naar haar wilde luisteren. ,,Ik wil antwoorden. Ik wil weten wat er aan de hand is. Er is iets niet pluis, ik ben het zat."
Enkele dagen voor haar dood schreef ze: ,,Ik kan je niet zeggen hoe het voelt om een oncoloog te vertellen dat zij ernaast zit. Ik moest wel. Ik ben het spuugzat hen te vertrouwen."
De oncologe had Bronte gezegd dat het zeldzaam was dat jongeren haar ziekte kregen, terwijl het net een 'jongerenkanker' is. Haar moeder gaf alles vrij om het hospitaal aan te klagen en alarm te slaan: ,,De berichtjes van Bronte zijn haar eigen woorden. Dat is krachtiger voor de mensen om te begrijpen waar ze door moest."
Het ziekenhuis geeft inmiddels de gemaakte fouten toe en wil leren uit de manke ervaring met Bronte Doyne. Haar moeder Lorraine helpt hen daarbij.
Bron
Bronte vermoedde zelf dat de kanker was teruggekomen, en dat bleek ook zo te zijn. Volgens de dokters moest ze zich echter geen zorgen maken na haar eerdere leveroperatie in december 2011. Ze zou het overleven en de artsen zouden haar de komende twintig jaar volgen, kreeg haar moeder te horen.
De frustratie van de doodzieke Bronte is te lezen in haar dagboek. Ze had het gevoel dat alleen haar familie naar haar wilde luisteren. ,,Ik wil antwoorden. Ik wil weten wat er aan de hand is. Er is iets niet pluis, ik ben het zat."
Enkele dagen voor haar dood schreef ze: ,,Ik kan je niet zeggen hoe het voelt om een oncoloog te vertellen dat zij ernaast zit. Ik moest wel. Ik ben het spuugzat hen te vertrouwen."
De oncologe had Bronte gezegd dat het zeldzaam was dat jongeren haar ziekte kregen, terwijl het net een 'jongerenkanker' is. Haar moeder gaf alles vrij om het hospitaal aan te klagen en alarm te slaan: ,,De berichtjes van Bronte zijn haar eigen woorden. Dat is krachtiger voor de mensen om te begrijpen waar ze door moest."
Het ziekenhuis geeft inmiddels de gemaakte fouten toe en wil leren uit de manke ervaring met Bronte Doyne. Haar moeder Lorraine helpt hen daarbij.
Bron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten