Amstelveense moet kinderen afstaan aan ex in Amerika

’Ik moet er gewoon zijn voor mijn kinderen, hoe dan ook’

Martine Nipshagen met haar twee kinderen Nina en Tom. © Martine Nipshagen.


Ze is de wanhoop nabij: Martine Nipshagen uit Amstelveen dreigt haar kinderen voorgoed kwijt te raken. Na een lange procedure trekt haar in Amerika wonende ex aan het langste eind en mag nu de kinderen meenemen.

Toen Martine Nipshagen in 2009 met haar toenmalige echtgenoot Kees Polderman naar Amerika vertrok was ze nog vol goede moed dat het helemaal goed ging komen met haar huwelijk. Een nieuwe start als arts in een nieuw land, samen met hun twee kinderen Nina (8) en Tom (9). Na twee jaar strandde het huwelijk. Het was het begin van een boel ellende.

Ouderschapsovereenkomst
Hoewel Nipshagen met haar ex overeenkwam in een ouderschapsovereenkomst dat ze beiden tijd met de kinderen mochten doorbrengen, spande haar ex diverse rechtszaken aan om toch de volledige voogdij te krijgen. Nipshagen won telkens, totdat Polderman naar een Amerikaanse rechter stapte. Die bepaalde in oktober vorig jaar dat de kinderen bij haar ex in Amerika hoorden, omdat de voorzieningen daar beter zouden zijn.

Gevangenisstraf
Per 2 januari van dit jaar zijn de kinderen toegewezen aan de ex van Nipshagen en dat betekent dat zij dus in overtreding is wanneer ze niet meewerkt. Nipshagen: ,,Ik zou nu direct gearresteerd kunnen worden als ik niet direct de kinderen afsta en voet zet op Amerikaanse bodem. De Amerikaanse wetgeving heeft uiteindelijk de Nederlandse overruled." De eis tegen Nipshagen is 6 maanden gevangenisstraf. ,,Maar zelfs als ik die zou uitzitten zou ik Amerika nooit meer binnenkomen", aldus
Nipshagen.

.
© Martine Nipshagen.


Fundraising
Nipshagen zit met de handen in het haar over de toekomst. Verder procederen in Amerika is het enige wat nog mogelijk is, maar dat kost veel geld. ,,De bodem is wat dat betreft wel in zicht", zegt ze. Omdat ze nog een gezamenlijke hypotheek op haar naam heeft staan, is ze bovendien genoodzaakt om bij haar ouders te blijven wonen. ,,Wellicht zou fundraising een optie zijn om het benodigde geld bij elkaar te krijgen," oppert Nipshagen.

Doorgaan
De inmiddels wanhopige Nipshagen hoopt van harte dat de Nederlandse politiek zich bemoeit met haar zaak: ,,Nederland erkent Amerika wel, maar Amerika erkent Nederland in deze helemaal niet. Dat is toch te gek voor woorden?" Ondanks alles probeert ze sterk te blijven en blijft ze gewoon doorgaan. ,,Mijn werk zie ik wat dat betreft echt als prettige afleiding," vertelt ze. ,,Ik moet er gewoon zijn voor mijn kinderen, hoe dan ook. Natuurlijk huil ik wel eens, maar dan toch het liefst 's avonds alleen in bed."




Bron
Lees ook: Rotterdam wil verplichte hulp bij 'vechtscheiding'