zaterdag 6 juni 2015
De thuisblijfmoeders van NY: apen met loeidure handtasjes
Ze zijn blond, slank, perfect gekleed, schatrijk - en zich rot geschrokken van het boek van een New Yorkse antropologe. Zij beschrijft daarin de thuisblijfmoeders in de chique Upper East Side van Manhattan alsof ze een onbekende diersoort op een afgelegen eiland heeft ontdekt.
Het werd Wednesday Martin ineens duidelijk, toen een dame op een lege stoep in de Upper East Side geen centimer uitweek en welbewust met haar Hermès Birkin-bag tegen Martins arm aan botste. Dat was geen spontane aanvaring, concludeerde de schrijfster en antropologe.
Het was een machtsspel. Chimpansees laten hun tanden zien en gooien met dingen om te zeggen: 'Dit is mijn territorium, ik sta boven jou'. De vrouwen in een van de rijkste buurten van Amerika hebben daar hun handtassen van zeker 10.000 euro voor.
Primaten van Park Avenue
Primaten van Park Avenue, noemde ze haar boek daarom. Martin schrijft over het leven van zo'n 150 superrijke, veelal hoogopgeleide huisvrouwen in New York, die ze ontmoette nadat ze met haar man, professor en investeerder, naar de Upper East Side was verhuisd.
De vrouwen zijn volgens de New York Post pisnijdig, nu details over hun privélevens op straat liggen. Dat ze zo veel drinken bijvoorbeeld, of dat ze extreem competitief zijn en allemaal de mooiste, best geklede en interessantste moeder met het slimste kind proberen te zijn. ,,Ze zien eruit alsof ze klaar zijn om op de voorste rij te zitten bij de Fashion Week. Maar ze brengen hun kinderen naar school," schetst Martin.
Wife bonus
De meeste ophef veroorzaakt de jaarlijkse 'echtgenotebonus' die sommige vrouwen volgens Martin incasseren. Omdat ze niet werken, maar het huishouden bestieren, voor de kinderen zorgen en hun man ondersteunen, krijgen ze van hun echtgenoot een percentage van de bonus die hij op Wall Street verdient.
Zonder dat geld van hun man zijn de dames niets, betoogt Martin. In New York is een debat losgebarsten over die wife bonus. Allereerst: bestaat die wel echt? De vrouwen uit de Upper East Side die met Vanity Fair spraken, geloven er niets van. ,,Met wie ging deze vrouw om? De derde echtgenotes van oude vieze mannen? Niemand die ik ken zou zoiets doen."
Dik verdiend
De New York Post gooit olie op het vuur van geschokte feministen en sprak met een vrouw die zo'n wife bonus opstrijkt. Polly Philips (32) krijgt 20 procent van de bonus die haar man in de top van een oliebedrijf bemachtigt.
Dik verdiend, vindt ze, omdat ze haar carrière opgeeft om die van haar man mogelijk te maken. ,,Er is niets feministischer dan het idee dat thuisblijven met onze dochter - net als wassen, strijken, koken en schoonmaken - evenveel salaris waard is als een baan buiten de deur."
Nooit van gehoord
De Nederlands-New Yorkse psychologe en blogger Ingeborg Jansen herkent veel verhalen uit het boek. Ze woont met man en drie zoons in een chique voorstad van New York. ,,Even rijk als de Upper East Side. Hier zie je ook sportscholen vol superstrakke vrouwen." Maar die bonus, daar heeft ze nooit van gehoord.
,,Misschien komt het voor, maar het is niet gewoon." Ze wil aantekenen dat de vrouwen niet werken, maar vaak wel aan liefdadigheid en hulp op school doen. ,,Maar ze zijn superafhankelijk van hun man. Eng vind ik dat. Die Birkin-bag is in zekere zin ook een appeltje voor de dorst. Je kunt hem altijd nog verkopen."
Heel eenzaam
Jansen wijst erop dat in de wereld die Martin beschrijft drank en antidepressiva doodnormaal zijn. ,,Je moet er steeds perfect uitzien en kunt altijd aan de kant geschoven worden door je man. Er is natuurlijk altijd iemand mooier of rijker. Ik denk dat het heel eenzaam is. Zeggen dat je ongelukkig bent, dat is gezichtsverlies."
Toch probeerde auteur Wednesday Martin uiteindelijk ook bij de groep te horen, in de hoop vrienden te maken. En nu ze is verhuisd naar een buurt in het westen van Manhatten, mist ze aspecten van de Upper East Side. ,,Ik mis de zelfbewuste elegantie. Ik mis het onbeschaamde optutten, het hyper-vrouwelijke. Ik vond dat leuk, en ik vind het nog steeds leuk," zei ze in een interview met het feministische blog Jezebel.
Meegezogen in glamour
Ook Ingeborg Jansen wordt meegezogen in de glamour om haar heen, erkent ze. ,,Je gaat dingen normaler vinden. Een tuinman bijvoorbeeld, die zou ik in Nederland nooit hebben. Mijn nagels, mijn haar, dat laat ik hier veel vaker doen." Maar als het om de opvoeding van de kinderen gaat, houdt ze naar eigen zeggen stevig vast aan Hollandse nuchterheid.
,,Vorige week stond ik bij een lacrossewedstrijd van mijn zoon en viel het op dat er zo'n groot verschil in lengte was tussen de spelers. Een moeder vertelde me dat ouders het liefst hebben dat hun kind in oktober geboren wordt, omdat ze dan op school altijd de oudste zijn, en dus de slimste en de sterkste. In de Upper East Side zie je dus veel zwangerschappen in dezelfde periode. Hysterisch."
Bron
Labels:
apen,
met loeidure handtasjes,
New York,
thuisblijfmoeders
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten